Les 4


Les 4

Guus:

Modernistisch Schilderij

Titel: Molen bij zonlicht
Maker: Piet Mondriaan
Datum: 1908
Wat zie je: Molen
Uitgebreide beschrijving: Piet Mondriaan schilderde vaak met de 3 primaire kleuren: blauw, rood en geel. Ook in dit schilderij is dat weer terug te zien. Op het schilderij is een molen te zien met een geel, blauwe achtergrond. Het geel staat voor het licht van de zon. De molen is in het rood geschilderd en geel staat voor het licht en het graan om de molen. De palen en structuren in de molen zijn goed te zien vanwege afwisseling van de donkerdere kleuren rood zodat er een soort van dieptes in ontstaan. Onder de molen is ook water te zien. Dit is niet goed te zien, maar het water weerspiegelt de molen. Het water is wat meer blauw geschilderd.
Betekenis van het beeld: Het schilderij zou kunnen staan voor beweging. De wieken en het wiel links naast de molen staan voor beweging.
Hoe is het gemaakt: Olieverf op doek
Tijdskenmerken (stijl): Expressionistische stijl
Mening: Ik vind zelf klassieke stijl mooier. Deze stijl vind ik een slordige indruk hebben. Niet mijn favoriet.


Klassiek Schilderij
Titel: De molen bij Wijk bij Duurstede
Maker: Jacob Isaackszoon van Ruisdael
Datum: 1670
Wat zie je: Molen
Uitgebreide beschrijving: De molen en de grond daaronder is donker geschilderd. De wolken daarboven hebben veel contrast tussen licht en donker. Het water is voorin donker en achterin weer licht. Er is in dit schilderij dus veel nagedacht over lichtval en kleurgebruik. Ook is er rekening gehouden met schaduw en spiegeling.
Betekenis van het beeld: Ik weet niet zeker of er een betekenis achter het schilderij zit. Misschien zit er ook in dit schilderij beweging. De boot en de wieken staan voor beweging.
Hoe is het gemaakt: Olieverf op doek
Tijdskenmerken (stijl): Klassiek
Mening: Dit schilderij vind ik heel mooi. De wolken zijn mooi geschilderd. Het contrast van licht en donker valt mooi op. Daarin tegen is de grond juist heel donker wat weer een mooi contrast heeft met de lucht en de molen. Het schilderij is natuurgetrouw waardoor het wel mijn smaak is.

 


Eileen:


De Geboorte van Venus  -   Sandro Botticelli -   Ca. 1480

Wat zie je/ aandachtspunten
Ik zie op dit schilderij aan de linkerkant een vliegende man en een vliegende vrouw, allebei met vleugels. Langs hen vliegen en vallen er rozen omlaag. In het midden van het schilderij zie je een naakte vrouw met rood golvend haar, haar ene hand ligt op haar borst en haar andere hand bij haar kruis. Ze staat in op een grote schelp, die op het water drijft. Aan de rechterkant zie je een vrouw met een jurk vol bloemen en golvend lang rood haar. Ze geeft een rode mantel aan de naakte vrouw. Deze vrouw staat op het land, achter haar zie je rechte bomen. Verder zie je op het schilderij golvend water tot aan de horizon en een blauw grijze lucht. Links onder zie je ook nog wat waterplanten.
Betekenis van het beeld
Dit schilderij beeld volgens de titel de geboorte van Venus uit, de naakte vrouw is Venus, rechts zie de wind Zephyr en de bries Aura, links zie je de Horae van de lente. Venus is volgens de Griekse mythe uit schuim op het water ontstaan en dat zie je niet op dit schilderij, dus er wordt gedacht dat dit schilderij haar aankomst op het eiland Kypros vlak na haar geboorte dat door Homeros beschreven is uitbeeldt in plaats van haar geboorte.

Het verhaal achter de geboorte van Venus is echter dat Uranos (de hemel) en Gaia (de aarde) een aantal kinderen hadden die door Uranos in de schoot van Gaia waren gestopt, zodat ze nooit het daglicht konden zien. Gaia was het hier niet mee eens en bedacht een list. Ze maakte een grote sikkel en sprak haar zonen toe over wat hun vader hen had aangedaan, en door dit verhaal waren ze allemaal erg bang geworden, maar een van de zonen (Kronos) nam de taak toch moedig op zich. Zijn moeder legde hem haar list uit, gaf hem de sikkel en verborg hem in een hinderlaag. Toen Uranus weer eens Gaia wilde nemen pakte Kronos de sikkel en hakte de geslachtsdelen van zijn vader eraf en gooide die in zee. Daar begonnen die delen te schuimen en te doen en uit dat schuim is Venus/Aphrodite (aphros = schuim) geboren. En vlak na haar geboorte is ze door de wind naar het eiland Kypros gevoerd.

En doordat de Griekse- en Romeinse mythologie op een gegeven moment zo veel dezelfde verhalen bevatten zijn ze aan elkaar gelijk gesteld en dus hebben we voor de meeste goden en godinnen uit die tijd 2 namen, een Griekse en een Romeinse.
Hoe is het gemaakt
De maker van dit schilderij heet Sandro Botticelli en hij leefde van 1446 tot 1510 na Christus. De titel van dit schilderij is ‘de geboorte van Venus’, dit is een van de bekendste werken van Botticelli. Het is rond 1480 gemaakt voor de villa van Lorenzo di Pierfrancesco de' Medici, in wiens opdracht hij dit schilderij ook gemaakt heeft. Het schilderij hangt nu in Florence. De afmetingen zijn 278,5 cm. bij 172,5 cm. Hij heeft dit schilderij op doek gemaakt met een soort verf die gemaakt werd van eiwit en kleurstoffen, de techniek heet tempera op doek.

Botticelli heeft koele kleuren gebruikt die allemaal netjes in elkaar over lopen, Hij heeft wel een beetje gespeeld met de menselijke vormen, want de nek van Venus is eigenlijk iets te lang, maar dat valt eigenlijk bijna niemand op e
n haar armen kloppen ook niet helemaal. Hij heeft gewoon vloeiende lijnen gebruikt en ze zijn ook symmetrisch. De diepte heeft hij bereikt door de kleuren naar de horizon lichter te maken. De lichtval komt, zeg maar, van de kijker, dus voor de afgebeelde Venus recht vooruit. De compositie is zo gedaan zodat Venus het middelpunt is, zodat er geen twijfel bestaat om welk figuur het gaat.
Tijdskenmerken
Verhalen uit de Griekse en Romeinse mythologie, realistische schilderijen/lichamen, Goden worden naakt afgebeeld.
Mening
Ik vind het mooi dat Venus in het midden is gezet, mijn eerste blik ging ook naar haar. Daarna keek ik naar de rest van het schilderij, hoe langer ik keek hoe meer dingen mij opvielen. Het schilderij sprak mij enorm aan omdat ik de kleuren heel mooi vind. Het materiaal en de techniek zorgt ervoor dat het er best realistisch uitziet.
Ook vind ik dat hij de betekenis van het schilderij goed heeft geschilderd. Je ziet goed het verhaal uitgebeeld, je herkent de Goden op het schilderij. Je ziet dat de twee linkse Goden wind blazen om het middelpunt richting het lang te brengen. De bloemen jurk van de rechte God ziet eruit als de lente en in de lente komen de liefdes gevoelens weer volop op gang en zo kom je dan bij Venus, de godin van de liefde en schoonheid.

De Schreeuw  -  Edvard Munch   -   1893

Wat zie je/aandachtspunten
Je ziet vooraan een figuur met een angstige blik die met zijn handen zijn hoofd vasthoudt, die alleen staat vooraan op de brug, met de mond wijd open en aan het schreeuwen is. Achter deze persoon zie je nog 2 figuren staan, heel vaag en rustig afgebeeld. De brug bestaat uit strakke lijnen.
Als achtergrond zie je een rode lucht en donker water. Water, lucht en de grond de aarde loopt in elkaar over. Er zijn paniekerige penseelstreken te zien, die ook trillen zoals geluid trilt. Het zijn net geluidsgolven, waaruit het schilderij bestaat.
Er is een combinatie van felle en zachte kleuren die in elkaar overvloeien. Zoals bijvoorbeeld de combinatie van zwart en donkerblauw met bloedrood.
Betekenis van het beeld
Het schilderij heet ‘de Schreeuw’, wat ook het onderwerp vormt. Er hangt een dramatische sfeer. De schreeuw zie je uitgedrukt worden door de karakter op het schilderij waar al je aandacht naartoe gaat. Maar niet alleen de figuur beeld een schreeuw uit, maar het hele schilderij schreeuwt.
Je ziet een kind die verbaast kijkt, dit heeft hij in een uitleg over het schilderij verteld. Het is een werk dat hij schilderde nadat hij tijdens een wandeling een angstvisioen kreeg.
Op de achtergrond van het schilderij is de silhouet van de stad Oslo zichtbaar, terwijl op de voorgrond een figuur de handen om het hoofd slaat, vasthoudt en schreeuwt. Maar ook het landschap, de natuur schreeuwt. De trillingen verspreiden zich over het gehele doek.
Hij beeldde een verscheurde wereld af. De angst overheerst in de panische penseeltrekken die de geluidsgolven van de tomeloze schreeuw weergeven. De combinatie van felle en zachte kleuren verhoogt het effect in deze technicolor-nachtmerrie waarbij het personage zonder pardon wegglijdt in het donkerste drijfzand. Zo'n hopeloosheid en onmacht. Het doek werd eind vorige eeuw gezien als het symbool van een wereld die geen raad meer weet met de snelle ontwikkelingen aan de vooravond van een nieuwe eeuw die het leven veel sneller zou maken.
Er is gebruik gemaakt van olieverf, tempera en pastel. Met de kwast zijn er bewegingen gemaakt die je meesleurt in het verhaal, in het schilderij. Er zijn duidelijk strepen zichtbaar en ze zijn grof.
Hoe is het gemaakt
Er is gebruik gemaakt van licht, wat terug te zien is in de rode gloed van de lucht, de kleur op de reling, maar ook op het water en de figuur. Het licht is natuurlijk licht en fel.
Qua kleurgebruik is er gebruik gemaakt van koud/warmcontrast en polychroom gebruik. Je hebt boven heel warme kleuren (vooral rood) en hele koude kleuren (vooral blauw) tegen elkaar inwerken. Het lijkt net of de blauwe kleur vecht met de rode kleur. Het rode deinst een beetje terug. Eronder zie je geel en paars tegen elkaar inwerken en het is polychroom omdat de delen met verschillende kleuren beschilderd zijn. Er is ook sprake van kleurhelderheid. Het hele schilderij bestaat uit felle, goed herkenbare kleuren. Als je goed kijkt zie je dat er af en toe witte penseelstreken in zitten. Dit versterkt de kleur helemaal, maakt het nog helderder en geeft het een sterkere lichteffect. Bijvoorbeeld in de lucht. En op de brug, net achter de hoofdfiguur.
Het schilderij is tweedimensionaal. Er wordt ruimtesuggestie gevormd door gebruik van groot/klein, de persoon voorin groot, de 2 achter klein. Door overlapping. De persoon staat voor de brug. Door afsnijding. De brug wordt afgesneden net zoals de personen.
Munch heeft van zowel lijnperspectief als atmosferisch perspectief gebruik gemaakt. Je ziet een verdwijnpunt. De brug komt uiteindelijk uit in een vluchtpunt. En de personen achter zijn veel vager afgebeeld als de schreeuwende persoon.
De rode baan aan de rechterkant van het schilderij heeft ook voor een effect gezorgd. Daardoor lijkt het namelijk alsof je ergens doorheen kijkt.
Tijdskenmerken
Expressionisme. Felle kleuren, grillige beelden, slordig geschilderd en geschilderd vanuit het gevoel.
Mening
Ik vind het een mooi en apart schilderij. De kleuren en de techniek spraken mij erg aan. Je ziet de angst, paniek en wanhoop in het schilderij. De kleuren en de techniek versterken dit gevoel. De penseelstreken en kleuren zijn sterk, paniekerig en druk. De titel ‘De schreeuw’ klopt helemaal, alles in dit schilderij schreeuwt! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten